Wybór metody konsolidacji emisji gazów cieplarnianych wpływa nie tylko na wyznaczenie granic organizacji ale ma również istotne znaczenie przy rozliczaniu emisji pochodzących z aktywów wynajmowanych, objętych umowami leasingowymi. W metodyce GHG Protocol sposób uwzględniania emisji związanych z leasingiem zależy zarówno od wybranego podejścia do określania granic organizacyjnych (kontrola operacyjna lub udział kapitałowy), jak i od typu leasingu - kapitałowego (finansowego) bądź operacyjnego.
W przypadku, gdy organizacja korzysta z aktywów, takich jak np. samochody służbowe, czyli jest leasingobiorcą, a jednocześnie stosuje podejście oparte na kontroli operacyjnej, to emisje powstające w wyniku eksploatacji tych pojazdów (np. spalania paliw) powinny zostać ujęte w zakresie 1, niezależnie od tego, czy umowa leasingowa ma charakter operacyjny czy kapitałowy.
Z kolei podmiot będący leasingodawcą, który wynajmuje aktywa innym podmiotom, powinien ująć związane z nimi emisje w zakresie 3.
Natomiast w sytuacji, gdy organizacja stosuje metodę udziałów kapitałowych lub podejście oparte na kontroli finansowej, to kluczowe znaczenie ma wówczas nie tylko sama metoda konsolidacji, ale również forma leasingu – czyli czy mamy do czynienia z leasingiem kapitałowym (finansowym), albo leasingiem operacyjnym?
W przypadku leasingu kapitałowego, związane z nim emisje powinny być rozliczane przez leasingobiorcę w:
-
Zakresie 1 - w przypadku emisji bezpośrednich, np. spalania paliwa w leasingowanym pojeździe,
-
Zakresie 2 - jeśli dotyczy to emisji pośrednich, np. zużycia energii elektrycznej w wynajmowanym budynku.
Z kolei leasingodawca, który formalnie pozostaje właścicielem aktywa, ale nie ma nad nim operacyjnej kontroli, powinien ująć te emisje w zakresie 3.
Dla leasingu operacyjnego, w którym leasingodawca zachowuje kontrolę nad aktywem, a leasingobiorca korzysta z niego czasowo, przypisanie emisji odbywa się odwrotnie:
-
leasingobiorca powinien ująć emisje związane z użytkowaniem aktywa w zakresie 3 jako emisje pośrednie w łańcuchu wartości,
-
leasingodawca powinien uwzględnić emisje wynikające z eksploatacji aktywa w zakresie 1 lub 2, w zależności od ich charakteru (bezpośrednie lub pośrednie).