Ograniczenie zapotrzebowania na energię jest jednym z pięciu wymiarów strategii na rzecz unii energetycznej ustanowionej w komunikacie Komisji Europejskiej (KE) z dnia 25 lutego 2015 r. – “Strategia ramowa na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu“. 24 grudnia 2018 r. weszła w życie dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2002 z dnia 11 grudnia 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (dyrektywa EED), o której mowa w niniejszym artykule.
Podniesienie efektywności energetycznej na szczeblu krajowym
Zmieniona dyrektywa EED jako cel przedstawia zwiększenie efektywności energetycznej o co najmniej 32,5% w 2030 r., jednocześnie zakładając, iż w 2030 r. zużycie energii pierwotnej nie będzie większe niż 1273 Mtoe, co stanowi ok. 53,3 mln TJ.
W art. 7 dyrektywy EED, dotyczącym obowiązku oszczędności energii, wskazano, iż państwa członkowskie muszą osiągnąć łączne oszczędności końcowego zużycia energii w każdym roku od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2020 r. co najmniej w wysokości 1,5% wartości wolumenu sprzedaży energii odbiorcom końcowym. Ponadto w okresie 2021-2030 r. muszą osiągać co roku nowe oszczędności, w wysokości 0,8% rocznego zużycia energii końcowej (uśrednionego dla lat 2016-2018). Dodatkowo państwa członkowskie po 2030 r. przez kolejne 10 lat nadal muszą realizować nowe roczne oszczędności, chyba że przegląd KE w 2027 r. wykaże, że nie jest to konieczne. W art. 7 podano również sposoby obliczania wymaganej wielkości oszczędności energii.
Nowe wymagania dotyczące opomiarowania zużycia energii
Wprowadzone w art. 9c dyrektywy EED zmiany dotyczące opomiarowania oraz informacji o rozliczeniach mówią o tym, że po 25 października 2020 r. nowo instalowane liczniki ciepła i podzielniki kosztów ciepła powinny umożliwiać zdalny odczyt, aby zapewnić efektywne kosztowo oraz częste udzielanie informacji nt. zużycia, a dotychczasowe będą musiały być wymienione na takie do 1 stycznia 2027 r. Zmieniona dyrektywa EED w tym zakresie ma mieć zastosowanie jedynie do ogrzewania, chłodzenia i ciepłej wody użytkowej (c.w.u.) z centralnego źródła. Ponadto w nowych budynkach wielomieszkaniowych mają zostać zainstalowane indywidualne liczniki ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, natomiast dla istniejących budynków wielomieszkaniowych, zaopatrywanych z systemu ciepłowniczego, konieczne jest zapewnienie przejrzystych, krajowych przepisów dotyczących podziału kosztów zużycia energii oraz c.w.u. Zgodnie z art. 11 i 11a dyrektywy EED, odbiorcy końcowi muszą otrzymywać rachunki oraz informację o zużyciu energii i rozliczeniach bezpłatnie.
Audyt energetyczny przedsiębiorstwa – nowy obowiązek dla MŚP?
Ważna informacja o zmianach dotyczy małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w temacie audytów energetycznych przedsiębiorstw. Komisja Europejska do końca roku 2019 planowała dokonać oceny skuteczności wdrażania definicji MŚP do celów art. 8 ust. 4 dyrektywy EED, czyli obowiązku wykonania audytu energetycznego raz na 4 lata, który wcześniej dotyczył tylko dużych przedsiębiorstw.
Kiedy zmiany w prawie odnośnie efektywności energetycznej?
Krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze powinny zostać dostosowane do zmienionej dyrektywy EED w ciągu 18 miesięcy, czyli do 25 czerwca 2020 r. Z dniem 1 stycznia 2021 r. powinny wejść w życie kolejne zmiany dyrektywy EED, które zostały wprowadzone przez rozporządzenie (UE) 2018/1999, od 10 stycznia 2019 r. obowiązujące wprost we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Autor: Agnieszka Ościk
Przeczytaj także: